Nico’s verhaal onthult zijn strijd met alcohol en de kracht van het zoeken naar hulp na aanleiding van een interventie. Het benadrukt hoe essentieel steun is voor een nieuw begin, gevuld met frisse mogelijkheden. Laat je inspireren door het verhaal van Nico.
Mocht jij hulp nodig hebben, neem gerust contact met ons op. Wij staan voor je klaar. Je staat er niet alleen voor!
Nu geen tijdaar jezelf en lees hem later.
Ik ben een man van 45 jaar en ik worstel met een verslaving. Mijn levensverhaal begint in een klein, hecht dorpje in Noord-Holland, waar ik samen met mijn twee jongere broertjes en onze ouders een prachtige jeugd beleefde. Onze dagen waren gevuld met vrijheid, spel en het soort geluk dat alleen jonge jongens kunnen ervaren. We leerden al vroeg de waarde van hard werken kennen, waardoor we nooit iets tekortkwamen.
De Rol van Alcohol
Onze familie ademt ondernemerschap; het zit ons in het bloed. Samen met mijn broers heb ik 15 jaar geleden een partycentrum overgenomen, dat wij van top tot teen hebben omgetoverd tot een bruisende ontmoetingsplek voor feesten en bruiloften. Onze ouders zijn nog altijd samen en ik was altijd heel close met mijn broers, het toonbeeld van een hechte familie.
Alcohol was altijd al een vast onderdeel van onze gemeenschap – het hoorde erbij. Mijn eerste glas bier dronk ik rond mijn 14e en dat is nooit meer gestopt tot 7 maanden geleden. Ondanks mijn technische opleiding en werk in een vijfsterrenhotel, waar ik naast mijn baan als DJ optrad, was alcohol een constante factor. Het besef van een mogelijke verslaving kwam nooit bij me op.
Toen een partycentrum in ons dorp te koop kwam, grepen mijn broers en ik deze kans. We namen afscheid van onze banen en stortten ons volledig op deze nieuwe uitdaging. Lange dagen en de nodige alcohol maakten deel uit van ons dagelijks leven.
Het Dieptepunt Bereikt
De spanningen tussen ons liepen zo’n 3 jaar geleden erg hoog op. We hadden veel onenigheid. Ik werkte namelijk op de vloer en zij voornamelijk achter de schermen. Als ik dan bijvoorbeeld te veel mensen binnenliet, kregen zij dat later via via te horen. Mij interesseerde die grote hoeveelheid mensen niet, want ik had tegen die tijd toch al flink gedronken. Alcohol was altijd mijn uitweg. Onze broederband en het onderlinge vertrouwen leden hieronder. In de daaropvolgende jaren, nam de druk steeds verder toe en werd mijn alcoholgebruik intenser.
Voordat ik in de kliniek werd opgenomen, begon ik vrijwel direct nadat ik wakker was al met het drinken van bier en / of rosé. Dit ging door tot ik naar bed ging. Denk hierbij aan gemiddeld 6-8 glazen bier en 2 tot 3 flessen rosé per dag. Ik ben altijd al wel een jongen geweest die van een koud glas bier of rosé hield, maar ik kon vroeger nog wel stoppen als ik dat wilde. Dit veranderde een jaar voor mijn opname toen ik erachter kwam dat ik de alcohol nodig dacht te hebben om te kunnen functioneren. Ik kon niet meer stoppen. Drank zorgde ervoor dat ik me zekerder, rustiger, creatiever en opgewekter voelde. Eigenlijk verdoofde ik alle negatieve dingen met alcohol, om dat op die manier maar niet meer te hoeven voelen. Mijn gedrag veranderde hiermee ook. Ik begon te liegen, te manipuleren, alles moest op mijn manier en ik kreeg regelmatig ruzie met mijn broertjes.
Het Besef en de Verandering
In april 2023 bereikte ik mijn dieptepunt. Mijn broertjes waren het zat en zeiden steeds “ga aan jezelf werken, want dit gaat zakelijk niet meer.” Daarbij kwamen er ook zorgen vanuit het personeel, want die zagen dat ik begin van de middag al veel gedronken had. Ook mijn vrienden en familie ging het opvallen. Vervolgens hebben mijn familie en gezin een interventie met Peter van Goor (interventionist en familiecounselor bij Peter ter Horst) georganiseerd en mij geconfronteerd met mijn verslaving. Deze interventie heeft ervoor gezorgd dat ik heb ingestemd voor een opname in de kliniek van GGZ Interventie, met als gedachte; “als ik dit nu even doe, dan is iedereen weer blij en is het thuis voorlopig rustig.” Het was zeker niet zo dat ik er zelf om stond te springen. Dat had ik goed mis! Tijdens mijn behandeling kwam ik er namelijk al snel achter dat het probleem groter was dan ik oorspronkelijk dacht.
Een Nieuwe Omgeving
De reis naar herstel begon in een kliniek in Portugal, vervolgd door nazorg bij GGZ en persoonlijke gesprekken met mijn behandelaar. Deze stappen waren cruciaal voor mij; ze brachten me rust en een nieuw perspectief op het leven. Iets wat ik lang niet had gevoeld. Tijdens een bijzondere sessie koos ik een kaartje met het woord “Overgave” erop. Hoewel het moment zelf me nog steeds enigszins een raadsel is, voelde ik een diepe verschuiving in mijn benadering van het programma en mijn herstel. Ik begon open te staan voor het idee dat er krachten groter dan ikzelf zijn en besloot me hieraan over te geven, denkend: “Waarom niet? Wat heb ik te verliezen?” Die beslissing markeerde een keerpunt voor mij; ik liet mijn weerstand tegen de behandeling varen en vond een innerlijke rust die ik niet voor mogelijk had gehouden.
Aanvankelijk was ik sceptisch over sommige aspecten van de behandeling, zoals het delen van een kamer en het missen van bepaalde gemakken. Ik zag de kliniek als een straf, niet willen erkennen dat ik daar was voor mijn eigen bestwil. Echter, de verhuizing naar Portugal, weg van mijn vertrouwde omgeving, bleek de juiste keuze. Het hielp me te realiseren dat deze ervaring geen straf was, maar een kans op een nieuw begin. In de rust van de Portugese bergen vond ik een vrede die ik thuis niet kon vinden, een plek waar ik niet zomaar weg kon lopen van mijn problemen. Deze verandering van omgeving was precies wat ik nodig had om echt te beginnen met mijn herstelproces.
Een Boodschap voor Anderen
Er bestaat een grote kans dat je mijn verhaal leest omdat je zelf ook worstelt met een probleem en je hier hulp bij nodig hebt. Hulp nodig omdat het je alleen niet lukt. Mocht je dingen uit mijn verhaal herkennen en zelf ook ervaren, meld je dan snel aan en twijfel niet langer. Pak de hulp die er voor je is met beide handen aan, want een eigenwijzer persoon zijn dan dat ik was, dat kan bijna niet!
Zou jij ook graag jouw verhaal willen vertellen en anderen daarmee helpen? Stuur dan een e-mail naar [email protected]