Dit is het verhaal van Robin door hem zelf geschreven. Wij hebben alleen wat kleine correcties toegepast maar dit zijn zijn eigen woorden. Een openhartig en eerlijk verhaal. Wij hopen dat jij als lezer inspiratie en vooral motivatie krijgt ook in herstel te gaan. Mocht jij hulp nodig hebben, neem gerust contact met ons op. Of chat anoniem online op de website! Wij staan voor je klaar. Je staat er niet alleen voor!
[rt_reading_time label="Leestijd:" postfix="minuten" postfix_singular="minuut"]
Nu geen tijd? E-mail deze pagina naar jezelf en lees hem later.
Mijn naam is Robin en ik ben alcoholist/verslaafd. Ik ben geboren en getogen in Lexmond, een klein dorpje in de provincie Utrecht. Ik heb een jonger zusje en een oudere zus.
Mijn jeugd begon onbezorgd
Ik had liefdevolle ouders en vond mijn passie in voetbal. Ik was altijd buiten na schooltijd. Op 13-jarige leeftijd kwam ik in aanraking met alcohol, wat altijd mijn enige middel is geweest. Destijds had ik er nog geen interesse in. Toen ik 15/16 was, ging ik uit met vrienden en dronk ik alleen in het weekend en op feestjes.
Op mijn 17e scheidden mijn ouders, iets wat ik moeilijk kon accepteren. Ik trok me terug en praatte er niet over. Ik hield alles opgekropt en gebruikte voetbal als uitlaatklep. Dat ging lange tijd goed, tot ik op mijn 24e een ernstige blessure opliep en mijn wereld instortte. Ik ervoer pijn, zowel lichamelijk als mentaal. Ik wilde die pijn niet voelen en er zeker niet over praten. Ik vond de oplossing in drank, omdat het alles verdoofde. Ik ervoer dagelijks pijn en moest daarom steeds vaker drinken om de pijn te verzachten. Ik wilde helemaal niets voelen, ik kon het allemaal niet aan.
Ik begon mijn eigen leugens te geloven
Ik werd weer fit en mijn alcoholgebruik nam af. Af en toe hoorde ik wel eens dat ik behoorlijk dronk, maar ikzelf vond van niet. Ik bleef drinken omdat het voor mij de oplossing leek. Het werd steeds erger. Ik verloor mijn rijbewijs en raakte opnieuw ernstig geblesseerd. Ik zonk weg in zelfmedelijden en zocht de oorzaak nooit bij mezelf. Ik begon me meer te isoleren, zodat mensen niet zouden zien dat ik dronk en ik geen commentaar zou krijgen. Mijn relatie leek ook redelijk te verlopen, dacht ik. Ik moest echter steeds vaker liegen om mijn probleem verborgen te houden. Ik raakte verstrikt in mijn eigen leugens en kon het niet meer aan. Ik begon zelfs mijn eigen leugens te geloven. Op mijn werk ging het ook steeds slechter en begon ik overdag te drinken. Ik veranderde van omgeving in de hoop dat mijn gebruik zou verminderen. In het begin leek het te werken, maar ik ontdekte dat het niet aan mijn omgeving lag, maar aan mijn eigen gedrag.
Ik ging in behandeling voor anderen, dan was ik even van ze af
Toen mijn relatie voorbij was, trok mijn moeder me aan mijn haren en vertelde ze me dat ze een ambulant traject had gevonden. Ik besloot het te volgen, voornamelijk voor de mensen om me heen, zodat ik eindelijk even van ze af kon zijn. Maar eenmaal in het traject verviel ik weer in oneerlijkheid en durfde ik zelfs onder invloed daar te verschijnen. De behandeling werd stopgezet en ik ging weer door met drinken.
Toen kwam het besef
Mijn moeder belde met GGZ Interventie. Ik heb een intake-gesprek gehad en mocht voor 14 dagen naar de kliniek in Bilthoven. Ik ben daar trillend en bevend binnengekomen. De ontwenningsverschijnselen waren zo heftig dat ik op mijn derde dag opgenomen moest worden in het ziekenhuis. Ik had een delier en vocht dagenlang voor mijn leven. Gelukkig heb ik het overleefd en keerde ik terug naar de kliniek. Op dat moment besefte ik hoe ernstig mijn situatie was en dat mijn ego me hier naartoe had gebracht. Ik besloot te leren luisteren. Ik zette alles wat ik eerder geloofde aan de kant en stond open voor suggesties, met name die van mijn counselor en andere behandelaren.
Ik besefte dat ik niet wist wat goed voor me was. Mijn verblijf in de kliniek werd ook verlengd tot 28 dagen. Daar ben ik God en het behandelteam nog elke dag dankbaar voor. Langzaam begon ik weer emoties te voelen, wat aanvankelijk verschrikkelijk was omdat ik er niet mee wist om te gaan. In de kliniek kreeg ik de kans om hiermee aan de slag te gaan, en dat doe ik nog steeds tot op de dag van vandaag. Ik heb ook het vervolgtraject van GGZ Interventie met beide handen aangegrepen. Gedurende drie maanden heb ik twee keer per week in groepen en individueel met een behandelaar kunnen praten over mijn ziekte. Het was een periode waarin ik veel over mezelf heb geleerd.
Werken aan de Stappen
Ik ben na de behandeling naar Nova House in Amsterdam gegaan. Daar ben ik de suggesties gaan opvolgen die ik in de kliniek had gekregen: “Zoek een sponsor en werk aan je stappen.” “Doe 90 meetings in 90 dagen om het je eigen te maken.” “Vind een Hogere Macht die groter is dan jijzelf en doe dienst op meetings.”
En dat is precies wat ik heb gedaan. Ik ben gaan luisteren naar mensen met lange periodes van clean zijn tijdens de meetings en vond daar ook mijn sponsor, die al 16 jaar clean en nuchter is. Samen met hem en mijn mede-herstellenden ben ik begonnen het vertrouwen van de mensen om mij heen terug te winnen. Ik sprak niet veel, maar liet anderen zien wat ik deed om aan mijn herstel te werken. Ik ging aan mijn stappen werken.
Stap 1, 2 en 3
In de eerste drie stappen heb ik erkend dat ik een probleem heb. Als ik ga drinken, kan ik niet stoppen en als ik stop, kan ik niet gestopt blijven. Ik had geen controle. Toen ik dat accepteerde, werd het voor mij makkelijker. Ook was mijn leven stuurloos geworden. Ik had helemaal niets meer. Ik was alles kwijt. Ik ben gaan geloven in God, zoals ik Hem persoonlijk opvat, omdat ik besefte dat ik het niet alleen kon. Iemand had mij op de been gehouden in moeilijke tijden. Alleen heb ik tientallen keren geprobeerd te stoppen, maar niets werkte. Ik moest het buiten mezelf zoeken. Het mooie is dat ik die God niet eens hoef te begrijpen, zolang ik maar geloof dat Hij er is. Daarna heb ik besloten om mijn wil en leven over te geven in de hoede van God. Hij weet wat goed voor me is. Ik ben met mijn sponsor naar de Noorderkapel gegaan en ging op mijn knieën om alles over te dragen aan God. Ik mocht nu leven naar Gods wil.
Stap 4 en 5
In stappen 4 en 5 ben ik gaan graven in mijn verleden en heb ik opgeschreven wat anderen mij allemaal hebben aangedaan. Ik keek waar het me raakte om vervolgens te onderzoeken waarom het mij raakte. Ik begon in te zien wat mijn rol was in al deze situaties en besefte dat het meestal bij mij vandaan kwam. Ik had het meestal zelf veroorzaakt doordat ik alleen maar aan mezelf dacht. Ik stelde een lijst op met angsten waarvan ik dacht dat ik die niet had. Ik ben gaan uitzoeken waar de angsten vandaan kwamen en waarom ik die angsten had. Toen ik dat inzag, heb ik God gevraagd om ze weg te nemen.
Stap 6 en 7
In de stappen 6 en 7 heb ik God gevraagd de karaktergebreken en tekortkomingen van mij weg te nemen. Deze gebreken kwamen voort uit mijn stap 4 en 5. Ik gaf alles aan God, goed en slecht, omdat Hij weet wat goed voor me is.
Stap 8 en 9
In stap 8 schreef ik de namen op van mensen waarmee ik het goed wilde maken. Ik zit nu middenin stap 9. Deze stap geeft mij de gelegenheid om te horen hoe anderen mij hebben ervaren en geeft me inzicht in mijn ongezonde gedrag. Ik mag gaan vragen of ik iets kan doen om het goed te maken, zodat ik mijn geweten kan zuiveren en mijn verantwoordelijkheden kan nemen.
Stap 10, 11 en 12
Stap 10 tot en met 12 pas ik op dagelijkse basis toe. Als ik een fout maak, ga ik na waarom het fout ging. Ik vraag God meteen om mijn gebreken en tekortkomingen weg te nemen en deel het met iemand anders, zodat het niet in mijn hoofd blijft hangen. Daarnaast vat ik mijn dagen nog altijd samen in een dagbeschouwing, zodat ik inzicht krijg in mijn eigen gedrag. Dat is voor mij stap 10. In stap 11 ben ik me meer gaan verdiepen in bidden en mediteren. Ik heb mijn eigen weg gevonden in wat ik prettig vind om te doen. In stap 12 draag ik de boodschap uit naar anderen, zoals ik nu doe met dit verhaal.
Er is altijd hoop!
Ik heb mijn weg gevonden en ben blij met wat ik heb. Dit had ik nooit alleen kunnen bereiken. Maar dankzij mijn bereidwilligheid, eerlijkheid en openheid van geest ben ik uit een uitzichtloze situatie gekomen naar waar ik nu sta. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor!
De Twaalf Stappen en religie
In het 12-stappen programma wordt gesproken over God of een hogere macht. Daardoor wordt weleens gedacht dat het een religieuze beweging is. Dit is echter onterecht, het programma is niet gekoppeld aan een religie en voor iedereen toegankelijk.
Zou jij ook graag jouw verhaal willen vertellen en anderen daarmee helpen? Stuur dan een e-mail naar [email protected]