Dit is het verhaal van Robin door hem zelf geschreven. Wij hebben alleen wat kleine correcties toegepast maar dit zijn zijn eigen woorden. Een openhartig en eerlijk verhaal. Wij hopen dat jij als lezer inspiratie en vooral motivatie krijgt ook in herstel te gaan. Mocht jij hulp nodig hebben, neem gerust contact met ons op. Of chat anoniem online op de website! Wij staan voor je klaar. Je staat er niet alleen voor!
Leestijd: 6 minuten
Nu geen tijd? E-mail deze pagina naar jezelf en lees hem later.
Mijn naam is Robin en ik ben alcoholist/verslaafd. Ik ben geboren en getogen in Lexmond, een klein dorpje in de provincie Utrecht. Ik heb een jonger zusje en een oudere zus.
Mijn jeugd begon onbezorgd
Liefdevolle ouders en ik vond mijn passie in voetbal. Ik was altijd buiten na schooltijden. Ik kwam op 13-jarige leeftijd in aanraking met alcohol, wat tevens altijd mijn enige middel is geweest. Ik moest er toen nog niets van hebben. Toen ik 15/16 was ging ik stappen met vrienden en dronk ik alleen in het weekend en op feestjes en partijen.
Toen ik 17 was scheidden mijn ouders van elkaar. Iets dat ik maar moeilijk kon verkroppen. Ik trok me terug en praatte er niet over. Ik kropte alles op en gebruikte voetbal als uitlaatklep. Dat ging lange tijd goed tot ik op mijn 24e een ernstige blessure opliep en mijn wereld in duigen viel. Ik had pijn op zowel lichamelijk als mentaal vlak. Ik wilde die pijn niet voelen en ik wilde er zeker niet over praten. Ik vond de oplossing in drank, want drank verdoofde alles. Ik ervoer dagelijks pijn en ik moest daarom ook steeds vaker gaan drinken om de pijn te dempen. Ik wilde helemaal niets voelen, ik kon het allemaal niet aan.
Ik begon mijn eigen leugens te geloven
Ik geraakte weer fit en mijn drankgebruik nam af. Ik hoorde hier en daar wel eens dat ik behoorlijk dronk, maar ik vond zelf van niet. Ik bleef maar drinken omdat het voor mij de oplossing was. Het ging van kwaad tot erger. Ik raakte mijn rijbewijs kwijt en raakte weer ernstig geblesseerd. Ik kwam om in zelfmedelijden en zocht het nooit bij mezelf. Ik ging me meer isoleren zodat mensen niet konden zien dat ik dronk en ik daar ook geen commentaar op kon krijgen. Ik had ook een relatie die op zich nog wel aardig liep, dacht ik. Ik moest meer en meer gaan liegen om mijn probleem te verhullen. Ik raakte verstrikt in mijn eigen leugens en ook dat kon ik niet meer aan. Ik begon ook te geloven in mijn eigen leugens. Op mijn werk vlotte het ook allemaal niet meer en ik ging overdag tijdens werktijden drinken. Ik veranderde van omgeving in de hoop dat mijn gebruik zou afnemen. Het ging aan het begin wel goed, maar ik kwam erachter dat het niet aan mijn omgeving lag, maar aan mijn eigen gedrag.
Ik ging in behandeling voor anderen, dan was ik even van ze af
Toen mijn relatie voorbij was, trok mijn moeder me aan mijn haren en zei ze dat ze een ambulant traject had gevonden. Ik ben het gaan volgen voor de mensen om me heen, dan was ik eindelijk even van ze af. Eenmaal in het traject werd ik weer oneerlijk en ik durfde zelfs onder invloed daar te verschijnen. De behandeling werd stop gezet en ik ging weer verder door met drinken.
Toen kwam het besef
Mijn moeder belde met GGZ Interventie. Ik heb een intake-gesprek gehad en mocht voor 14 dagen naar de kliniek in Bilthoven. Ik ben daar trillend en bevend binnengekomen. De ontwenningsverschijnselen waren zo heftig dat ik op mijn 3e dag opgenomen moest worden in het ziekenhuis. Ik had een delier en vocht voor mijn leven, dagenlang. Ik overleefde het en keerde terug naar de kliniek. Toen kwam het besef dat ik er heel ernstig aan toe was en dat mijn ego mij hier had gebracht. Ik ben gaan leren luisteren. Alles waar ik voor stond heb ik aan de kant gezet en ik stond open voor suggesties. De suggesties die ik kreeg van mijn counselor en de andere behandelaren.
Ik kwam erachter dat ik lijd aan een chronische, dodelijke, ongeneeslijke, progressieve ziekte.
Ik besefte dat ik niet wist wat goed voor me was. Mijn verblijf werd ook verlengd tot 28 dagen. Daar dank ik God en het behandelteam nog elke dag voor. Ik begon langzaamaan weer te voelen en dat was aan het begin verschrikkelijk omdat ik daar niet mee om wist te gaan. Dat heb ik allemaal in de kliniek op mogen pakken en ik ben daar tot op de dag van vandaag mee bezig. Ook het vervolgtraject van GGZ Interventie heb ik met beide handen aangepakt. 3 maanden lang heb ik twee keer in de week in groepen en met een behandelaar mogen praten over mijn ziekte. Een tijd waarin ik ook zeer veel over mezelf te weten ben gekomen.
Werken aan de Stappen
Ik ben na de behandeling naar Nova House in Amsterdam gegaan. Daar ben ik de suggesties die ik kreeg in de kliniek gaan opvolgen: Zoek een sponsor en ga aan je stappen werken. Ga 90 meetings in 90 dagen doen om het je eigen te maken. Vindt een Macht die groter is dan jijzelf en ga service doen op meetings.
Dat heb ik allemaal gedaan. Ik ben gaan luisteren op meetings naar mensen met lange clean-tijden en vond daarin ook mijn sponsor die inmiddels 16 jaar clean en nuchter is. Samen met hem en mijn fellows ben ik begonnen het vertrouwen van de mensen om mij heen terug te winnen. Ik praatte niet, ik liet anderen zien wat ik deed aan mijn herstel. Ik ging aan mijn stappen werken.
Stap 1, 2 en 3
In de eerste drie stappen heb ik erkend dat ik een probleem heb. Als ik ga drinken ga kan ik niet stoppen en als ik stop kan ik niet gestopt blijven. Ik had geen controle. Toen ik dat accepteerde werd het voor mij makkelijker. Ook was mijn leven stuurloos geworden. Ik had helemaal niets meer. Ik was alles kwijt. Ik ben gaan geloven in God *, zoals ik hem persoonlijk opvat omdat ik besefte dat ik het niet alleen kon. Iemand had mij op de been gehouden in moeilijke tijden. Alleen heb ik tientallen keren geprobeerd te stoppen, maar niets werkte. Ik moest het buiten mezelf zoeken. Het mooie is dat ik die God niet eens hoef te begrijpen, zolang ik maar geloof dat Hij er is. Daarna heb ik besloten om mijn wil en leven over te geven in de hoede van God. Hij weet wat goed voor me is. Ik ben met mijn sponsor naar de Noorderkapel gegaan en ging op mijn knieën om alles over te dragen aan God. Ik mocht nu leven naar Gods Wil.
Stap 4 en 5
In de stappen 4 en 5 ben ik gaan graven in mijn verleden en heb ik opgeschreven wat anderen mij allemaal hebben aangedaan. Ik keek waar het me raakte om vervolgens te kijken waarom het mij raakte. Ik ging inzien wat mijn rol was in al deze situaties en begon in te zien dat het meestal bij mij vandaan kwam. Ik had het meestal zelf veroorzaakt doordat ik alleen maar aan mezelf dacht. Ik stelde een angstenlijst op, waarvan ik dacht dat ik die niet had. Ik ben gaan uitzoeken waar de angsten vandaan kwamen en waarom ik die angsten had. Toen ik dat inzag heb ik God gevraagd om ze weg te nemen.
Stap 6 en 7
In de stappen 6 en 7 heb ik God gevraagd de karaktergebreken en tekortkomingen van me weg te nemen. Deze gebreken kwamen voort uit mijn stap 4 en 5. Ik gaf alles aan God, goed en slecht, omdat Hij weet wat goed voor me is.
Stap 8 en 9
In stap 8 schreef ik de namen op van mensen waarmee ik het goed wilde maken. Ik zit nu middenin stap 9. Deze stap geeft mij de gelegenheid aan te horen hoe andere mij hebben meegemaakt en geeft me inzicht in mijn zieke gedrag. Ik mag gaan vragen of ik iets kan doen om het goed te maken zodat ik mijn straatje schoon kon vegen en mijn geweten zuiver was van daar uit.
Stap 10, 11 en 12
Stap 10 t/m 12 pas ik toe op dagelijkse basis. Als ik een fout maak ga ik na waarom het fout ging. Ik vraag God meteen mijn gebreken en tekortkoming weg te nemen en deel het met iemand anders zodat niet in mijn hoofd gaat zitten. Daarnaast vat ik mijn dagen nog altijd samen in een dagbeschouwing zodat ik inzicht krijg in mijn eigen gedrag. Dat is voor mij stap 10. In stap 11 ben ik mij meer gaan verdiepen in bidden en mediteren. Ik heb mijn eigen weg gevonden in wat ik fijn vind om te doen. In stap 12 draag ik de boodschap uit naar anderen zoals ik dat met dit verhaal nu doen.
Er is altijd hoop!
Ik heb mijn weg gevonden en ben blij met wat ik heb. Dit had ik nooit alleen gekund. Maar door de bereidwilligheid, eerlijkheid en openheid van geest ben ik vanuit een uitzichtloze situatie gekomen waar ik nu sta. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor!
De Twaalf Stappen en religie
In het 12-stappen programma wordt gesproken over God of een hogere macht. Daardoor wordt weleens gedacht dat het een religieuze beweging is. Dit is echter onterecht, het programma is niet gekoppeld aan een religie en voor iedereen toegankelijk.