Ik ben Vincent, 30 jaar en verslaafd!
Het heeft bij mij een lange tijd geduurd om in te zien dat ik dus gewoon verslaafd ben en niet iemand die controle heeft over zijn eigen drugs gebruik. Rond mijn 18e ben ik begonnen met drugs te gebruiken. Ik gebruikte in die tijd XTC en coke op feestjes. Door de weeks rookte ik wiet of hasj. In die tijd voelde ik me eigenlijk best goed en genoot volop van me vrijheid en jong zijn.
De eerste 3 jaar van mijn gebruik voelde ik me nog goed ondanks dat ik er in een weekend aardig wat gebruikte. Ja oké, de maandag en de dinsdag was ik dan wel niet helemaal fris op mijn werk. Maar ach dat hoort toch! Het gebruik nam toe en ik zocht altijd wel een reden waarom er dat weekend of soms door de weeks gebruikt kon worden. Ik voelde mij ook stoer tegen over mijn vrienden. Ik zag hun na 2 pillen al met een scheve mond lopen en bij mij was nog nauwelijks wat te zien. Ik dacht hè! Ik ben hier gewoon goed in, ik kikte er ook op om er een beetje in te handelen. Het gaf mijn een machtig gevoel.
Rond m’n 23e ging het al een stuk slechter met me. Ik heb een hechte vriendengroep die ik al ruim 10 jaar kende op dat moment. Maar ik voelde me heel ongemakkelijk tussen hun. Ik wist me geen houding meer te geven en werd erg onzeker. Normaal had ik wel grapjes of wat te vertellen. Maar in die periode was ik van de voorgrond naar de achtergrond gegaan. Ik zat heel erg vast in mijn manier van denken en kwam er niet meer uit. Het werd steeds erger en voelde me steeds minder op mijn gemak, en durfde er ook niet meer over te praten. Ik wist dat het door het gebruik kwam maar het lukte me niet om te stoppen met blowen en snuiven.
Naar een jaar met ups en downs ben ik gestopt met blowen en snuiven. Het werd voor mij iedere week mooier en beter en voelde mezelf groeien. Ook nu gaf mij dit weer een kick, want ik kon stoppen, en een paar maatjes van me niet. Na dik een jaar voelde ik mezelf weer echt heel goed en kreeg ook een eerste echte serieuze relatie. Het was een studente en ik was een timmerman, dat ik vond dan heel wat! Een timmerman die een studente als vriendin kan krijgen…
In die relatie van 3 jaar heb ik wel eens stiekem een paar x gesnoven maar daar voelde ik mee heel slecht onder. Ik gebruikten nog wel iedere weekend drank en ook met regelmaat door de weeks. In die relatie kreeg ik een slaapprobleem doordat ik mezelf had overwerkt. Het was voor mij ook lastig in die relatie om echt eerlijk te zijn. Ik wou dat het altijd goed was en durfde niet mijn echte eigen mening uit te spreken. Ik was bang dat het daardoor fout ging. Ik ging ook steeds minder mijn vrienden zien en voelde me opgesloten. Ik kon geen goede balans vinden en durfde er ook niet over te praten.
Na 3 jaar maakte ik een einde aan de relatie, het voelde voor mij echt als een bevrijding en bloeide weer helemaal op. Vrienden vertelden mij toen der tijd ook dat ze blij waren weer een gezellige en vrolijke Vincent te zien. Na een half jaar begon ik weer langzaam met gebruiken. Kan me nog goed de eerste avond herinneren, voelde me zo goed en lekker. Lekker in mijn eigen koopwoning, ik dacht dat ik niet meer stuk kon! Ik voelde me zelfs niet eens rot de volgende dag. Ik heb me een tijd echt lekker gevoeld, als vrijgezel feesten, eigen woning, veel werk en geld… Ik begon ook weer iedere week gebruiken ondanks dat mensen me wel waarschuwden omdat ik al een x zo slecht ben gegaan en dat niet nog een x ging gebeuren. Ik dacht nee joh! Ik doe het alleen in het weekend en ik werk hard en doe alles wat ik moet doen!
Op mijn 27e voel ik mij helemaal in vorm en ontmoet ik een ontzettend mooie meid, gewoon bijna perfect! Laat ik nou eens geluk hebben en ziet zij ook wat in mij. Zo kwam er een afspraakje. Op die avond zoenden wij voor de eerste x maar ook die avond scheurde ik ook mijn kruisband af. Wat betekende dat ik zeker voor een half jaar niet kon werken. Ik kreeg wat met haar in die periode en zag haar een paar x in de week. In die tijd begon ik meer te gebruiken, ik had alle tijd en hoefde en kon toch nergens heen. Ze wist wel dat ik het soms deed, maar niet zoveel. Ik plande het gebruiken een beetje om de afspraken heen. Ik wist precies wanneer ik me weer een beetje oké voelde na een avond door halen en sprak dan ook op die dag af. Ik ging steeds meer gebruiken en zelfs toen ik weer mocht werken bleef ik veel gebruiken.
Na een jaar vertelde ik haar eerlijk dat ik het niet meer aankon en dat ik wilde stoppen met gebruiken. Ik voelde me zelf weer echt slecht worden en was mezelf niet meer bij haar. Het lukt mij om 3 maanden te stoppen, ik was alleen niet te genieten in die tijd en was vooral boos. Ik was boos omdat ik vond dat zij moeilijk deed en dat ik het zo zwaar had. Ik werkte heel veel en ook in de weekenden. Na 3 maanden begon ik weer met gebruiken. Een klein beetje, niet teveel dit weekend. Me meisie mocht het niet weten want ik had beloofd dat ik niet meer ging gebruiken. Want tja, die zooi maakte van mij een wrak. Eerste weekend lukte dat nog wel maar al snel gebruikte ik iedere weekend de hoeveelheid die ik daarvoor gebruikte. Ik loog er over want ik wilde mijn probleem niet haar probleem maken. Zij had het soms wel eens door maar ik deed net of ik gek was, of vertelde dat het maar een klein beetje was. Al dat gelieg en gedoe gaf heel veel stress en ik glee steeds verder af. Na een periode van gebruik vertelde ik een beetje wat er gebeurd was en om de situatie te redden zei ik dat ik wel ging stoppen. In een jaar tijd was het komen en gaan van stoppen en gebruiken. Ik zei altijd tegen mezelf ik ben toch al eerder gestopt!! Dus ik kan dit zelf wel. Het is mijn eigen probleem! Ik hield alles voor mezelf.
Ik accepteerde hulp voor mijn verslaving
Na 2 jaar jaar van veel verdriet en woede en gelieg, werd mij verteld dat ik hulp moest zoeken. Doordat ik totaal was uitgeput van al mijn gebruik. Leven met leugens, ontzettend veel werken en een relatie die me helemaal op at. Gaf ik me zelf over, ik wou alleen effe rust hebben, geen gezeik aan me kop, effe tijd voor mezelf. Zo ik werd naar GGZ Interventie gestuurd en die hebben mij uiteindelijk naar Zuid-Afrika gestuurd. Voor een opname van 3 maanden. Ik dacht “heh heh” eindelijk effe bijkomen en leren stoppen met coke en dan kan ik weer. Doordat ik weg was van mijn eigen huis, ouders, vrienden en vriendin kreeg ik de kans om eens eerlijk naar mezelf te kijken. Ik heb daar heel veel geleerd over mezelf, over hoe ik doe en deed. Ik vond dat ik het nog wel goed deed en geen echte verslaafde was. Dat ik gewoon moeite met gecontroleerd gebruiken had en ik in een zware thuissituatie zat, tenminste, dat dacht ik. Dus ja! dat ik wat meer gebruikte dan een ander is niet gek vond ik.
Ik begon daar echt in te zien dat IK degene was waar de problemen vandaan kwamen, en dat dat te maken had met mijn gebruik. En toen pas begon ik in te zien watvoor sneltrein ik had geleefd, en dat ik in me eigen wereld leefde. In die 3 maanden ben ik echt gereset en uit de waas gekomen die al het gebruik en het leven wat daarbij hoort uitgekomen. En dat is gelukt door de gesprekken van daar met andere mensen in het kliniek en de counseling sessies. Ook het schrijven heeft me inzichten gegeven.
Ik ben dankbaar dat ik die 3 maanden heb gekregen, want anders had dit allemaal veel langer geduurd en met vallen en opstaan. Ben nu 11 maanden clean en heb nog steeds 1 x in de week aftercare, pak 4 meetings in de week. En hou weer een beetje van mezelf!! Doordat ik dit doe ga ik niet in me hoofd zitten en me eigen wereld creëren.
Ik werk aan de 12 stappen, omdat ik merk dat ik daar een goed mens van word! Voor mij is op dit moment het programma wat mij helpt om te groeien als mens. Het eerlijk zijn naar mezelf en anderen en er zelf ook mogen zijn, leer ik hier van! Ik vond mezelf altijd minder of mijn menig deed er niet toe of ik was het niet waard enzo. Nu leer ik mezelf te accepteren, ik ben ook een mooi mens en probeer het beste er van te maken.
In de perioden dat ik zoveel gebruikte kon ik niet zien wat ik mezelf en anderen aandeed. Ik ben blij dat ik door het programma mezelf leer kennen en dingen waar ik tegenaan loop op te lossen of te accepteren. Hoe mooi is het als je tevreden kan zijn met jezelf en dat je weer wat ‘echts’ kan bijbrengen aan de mensen waar je van houdt…
Vincent heeft zijn verhaal met ons gedeeld. Herken jij jezelf in zijn verhaal of worstel jij nu ook met een verslaving? Schroom niet ons vrijblijvend te bellen. Wacht niet langer, er is hulp!
020 – 231 00 00 Intake aanvragen
Wil je ook jouw verhaal met ons delen?
Dit mag volledig anoniem. Stuur jouw verhaal in, zodat wij jouw verhaal ook kunnen delen.
Help jezelf en help een ander!
>> Jouw verhaal inzenden