Dit is het verhaal van Elise (pseudoniem) en haar alcoholverslaving. Een eerlijk verhaal. Wij hopen dat jij als lezer inspiratie en vooral motivatie krijgt ook in herstel te gaan. Mocht jij hulp nodig hebben, neem gerust contact met ons op. Of chat anoniem online op de website! Wij staan voor je klaar. Je staat er niet alleen voor!
Mijn naam is Elise en ik ben 58 jaar. Dit is mijn verhaal over mijn alcoholverslaving, hoe de verslaving is begonnen en hoe mijn leven er nu uit ziet in herstel.
Het heeft lang geduurd voor ik durfde toe te geven dat ik verslaafd was aan alcohol. Ik ben nu 7 maanden clean en mijn leven is zo een stuk beter geworden. Hier volgt mijn verhaal.
Alcohol is sinds mijn studeren al een vast onderdeel van mijn leven. Ik heb dat nooit als probleem gezien. Alcohol was leuk, gezellig, ontspannen en ik sliep er goed op. Iedereen om me heen dronk. Op feestjes, partijen, de vrijdagmiddagborrel, voor het eten, tijdens het koken, bij het eten en als slaapmutsje.
Ik heb een universitaire opleiding, een goede baan, een goede relatie, kinderen die het goed doen, een druk sociaal leven. Ik eet gezond en sport veel, rook niet. Ja dagelijks drinken was het enige minpunt maar hé! De Fransen en Italianen drinken ook dagelijks en ik was ook bijna nooit aangeschoten, dus wat is het probleem?
Op mijn vijftigste begon dit alles te veranderen. Ik kreeg een leidinggevende functie met veel stress, ik raakte in de overgang en ging heel slecht slapen. Alcohol begon ik te gebruiken om in slaap te komen maar ook in de nacht als ik niet kon slapen. Later ook aan het einde van de werkdag om te ontspannen van werk. Ik werd steeds onrustiger, angstiger en zag tegen veel dingen op. Reden om steeds eerder en meer te gaan drinken.
Corona en het thuiswerken maakte het niet beter. Ik begon steeds meer te drinken. In plaats van naar de sportschool of yoga trok ik om 17.00 een fles open om te ontspannen. Ik merkte ook dat ik steeds slechter tegen alcohol kon. In die tijd heb ik een paar keer een black-out gehad omdat ik teveel dronk.
April 2022: voel me mentaal en lichamelijk heel slecht maar ondanks dat ik bijna niets eet, blijf ik drinken. Als ik drink voel ik me ziek maar als ik niet drink begin ik heel erg te trillen. Dit kan zo niet verder! Zelfs met wilskracht lukt het mij niet meer te werken, te functioneren. Ik zoek op internet en vindt het adres van GGZ interventie met een kliniek in Bilthoven.
Na de intake kreeg ik het advies om een week een detox in een kliniek te volgen en daarna therapie. Ik vond dat toen nog wat overdreven en vergeleek mezelf met anderen die in mijn ogen veel meer verslaafd waren aan andere drugs. Na de detox begon ik vol goede moed aan de therapie.
Een paar weken later gingen wij op vakantie en ik had bedacht dat ik die vakantie voor het laatst zou drinken en daarna heel serieus het therapie traject zou gaan doen. De vakantie werd een ramp. Ik was de meeste tijd dronken. Ik ben een control- freak maar was de controle over mijn leven totaal aan het kwijtraken.
Na thuiskomst met mijn behandelaar gesproken en uiteindelijk naar de kliniek van GGZ Interventie in Bilthoven gegaan. In Bilthoven starten ze in de kliniek direct met therapie. En dat had ik nodig! Het is een intensief traject met een strak dag/nacht ritme, veel (groeps)therapie en opdrachten die je moet maken. Het belangrijkste voor mijn herstel is geweest dat ik erkende dat ik verslaafd ben en dat ik naar mezelf en de anderen in de groep volstrekt eerlijk moest zijn.
De eerste twee weken zat ik nog veel in de ontkenning. Door hulp van mijn behandelaars en groepsgenoten in de kliniek maar ook door het niet meer gebruiken, raakte ik er steeds meer van overtuigd dat alcohol voor mij een probleem is en dat ik verslaafd ben. De eerste keer dat ik dit hardop uitsprak was voor mij de doorbraak.
Ik had de kliniek nodig om tot rust te komen, uit mijn vertrouwde omgeving waar ik altijd maar voor iedereen aan het zorgen was. Omdat ik drank vooral gebruikte om te slapen, sliep ik heel erg slecht. De (nacht) verpleging was altijd heel lief en hielp mij door de nachten heen. Door de therapie leerde ik hoe ik met mijn slapeloosheid kon omgaan. Na twee weken kliniek heb ik de opname met twee weken verlengd. Ik vond het aanvankelijk heel moeilijk om te bedenken dat ik nooit meer kon drinken. Maar ik leerde om dit dag voor dag te bekijken.
Ik leerde veel over verslaving: dat het een ziekte is die zo sterk is en je zo voor de gek kan houden. Ik was ook heel erg op zoek naar het waarom van mijn verslaving. Ik had namelijk alles om gelukkig voor te zijn. Ik leerde dat het ontstaan van verslaving zeer complex is en welke oorzaken er bij mij hebben meegespeeld.
Na 4 weken kliniek heb ik nog 13 weken een deeltijdtherapie bij GGZ interventie gevolgd. Dit was fijn omdat na de kliniek het echte leven met de echte uitdagingen pas begint. De behandelaars en groepstherapie hebben mij veel geleerd over mezelf. Ook om valkuilen te herkennen en hier mee om te gaan.
Ik ben naar AA/NA meetings gegaan, heb een fijne sponsor gevonden en begonnen aan de 12-stappen van AA.
Ik ben nu 7 maanden clean. Ik ben zo dankbaar dat ik met hulp van GGZ interventie en mijn fellows het hele behandelingstraject hebt gevolgd. De eerste weken waren zwaar maar het niet drinken gaat me nu goed af. Ik ben fitter, gezonder en heb geen last meer van angsten en onrust. Ik geniet van het leven en ik slaap geweldig goed.
Mijn advies: als je denkt of weet dat je een alcoholprobleem hebt, zoek hulp! Je hoeft het niet alleen te doen!. Wees eerlijk naar jezelf en je omgeving. Dat zijn de eerste goede stappen op weg naar herstel.
Zou jij ook graag jouw verhaal willen vertellen en anderen daarmee helpen? Stuur dan een e-mail naar [email protected]